Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2020

Αξιολόγηση; Όχι ευχαριστούμε. Δε θα πάρουμε.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ., συνεχίζοντας τις αντιλαϊκές στοχεύσεις και προτεραιότητες, εκκινεί τη διαδικασία της Αξιολόγησης προσωπικού για το 2019. Τα προηγούμενα έτη -σύμφωνα με τα στοιχεία των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ / ΝΔ - η αξιολόγηση ακυρώθηκε στην πράξη από τους εργαζόμενους, που συμμετείχαν μαζικά στην απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ. Και φέτος λοιπόν, οι υπέρμαχοι του «μικρού, ευέλικτου επιτελικού κράτους» και των Σ.Δ.Ι.Τ. (Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα), αυτοί που δεν κάνουν τίποτα άλλο πέραν της ενίσχυσης των κοινωνικών ανισοτήτων θέλουν πάλι να «αξιολογήσουν» τους εργαζόμενους ενός δημοσίου που οι ίδιοι απαξιώνουν και διαλύουν συστηματικά, υποχρηματοδοτώντας το, κάνοντας παράλληλα δωράκι τις πιο βασικές λειτουργίες του στους ιδιώτες.

Στα Α.Ε.Ι., το 2019 βιώσαμε την βίαιη Συγχώνευση των Α.Ε.Ι. με τα Τ.Ε.Ι. Γίναμε μάρτυρες των δυσλειτουργιών που προκάλεσαν οι Κυβερνώντες. Εντατικοποίηση, υποστελέχωση, υποχρηματοδότηση, κατάργηση Ασύλου, θεσμοθέτηση ξενόγλωσσων επί πληρωμή προπτυχιακών σπουδών, λειτουργία των Ιδρυμάτων προσανατολισμένη στις ανάγκες της «αγοράς», βίαιη αλλαγή επί τα χείρω των συνθηκών σπουδών για τους/τις φοιτητές-τριες, κ.α. Η «αξιολόγηση» δεν είναι παρά ο τρόπος αποποίησης των ευθυνών τους για την άθλια κατάσταση των ΑΕΙ και απόδοσής τους στους εργαζόμενούς τους. Πανεπιστήμια που λειτουργούν χάρη και στους -βολικά αόρατους για τις κυβερνήσεις- συμβασιούχους, οι οποίοι κάθε λίγους μήνες μπαίνουν στη διαδικασία «αξιολόγησης» από τις πανεπιστημιακές αρχές και υπηρεσίες για να αποδείξουν την αυτονόητη αναγκαιότητα και αξία της δουλειάς τους.

Στον υπόλοιπο Δημόσιο Τομέα, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Η κατάσταση σε όλες τις δομές Υγείας χειροτερεύει. Το ξέσπασμα της πανδημίας κατέδειξε τα χιλιάδες οργανικά κενά. Το προσωπικό κλήθηκε να σηκώσει το τεράστιο βάρος της αντιμετώπισης των συνεπειών από την εμφάνιση των κρουσμάτων. Εργαζόμενοι, ουσιαστικά αβοήθητοι, πάλεψαν και παλεύουν με ελλείψεις -κάνοντας πραγματικά υπέρβαση- να σώσουν ασθενείς. Η απόλυτη ειρωνεία; Οι –τώρα, κατά την κυβέρνηση- «ήρωες με τις άσπρες μπλούζες», ήταν αρνητές της αξιολόγησης με συντριπτικά ποσοστά τα προηγούμενα χρόνια, ενώ –τότε- κατηγορούνταν σαν «βολεμένοι, που δε θέλουν να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν». Η πραγματικότητα όμως δεν αποδεικνύει τίποτα άλλο παρά την αδιαφορία της κυβέρνησης, την οποία πολύ πρόθυμα κάποιοι πανεπιστημιακοί παράγοντες φροντίζουν να καλύπτουν.

Στα σχολεία; Στις δομές πρόνοιας; Στους Ο.Τ.Α.; Στον Ε.Φ.Κ.Α.; Στο στενό πυρήνα του Δημοσίου; Ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές, εξοπλισμό. Κατά τ’ άλλα, «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ»…

ΘΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ; ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ;

ΔΕΝ συμμετέχουμε στην ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.

Αγωνιζόμαστε για ένα Δημόσιο που καλύπτει τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι αυτές του Κεφαλαίου.

ΑΜΕΣΗ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ και νέες προσλήψεις για την κάλυψη κενών στο δημόσιο.

Χρήματα για την Κοινωνία, ΟΧΙ για εξοπλισμούς. Λέμε ΟΧΙ στα παιχνίδια πολέμου τους.

ΠΑΡΟΧΗ ΑΣΥΛΟΥ και πλήρη δικαιώματα σε Πρόσφυγες - Μετανάστες.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΑΡΝΗΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Υ.Γ. Σε ό,τι αφορά την πλειοψηφούσα παράταξη του Δ.Σ., θα περίμενε κανείς φέτος τουλάχιστον, που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στην κυβέρνηση, να θυμηθεί ότι ο Κ. Μητσοτάκης κάποτε επιχείρησε να απολύσει τους μισούς από μας, και να ενεργοποιηθεί στην κατεύθυνση της αύξησης της συμμετοχής των εργαζομένων του ΕΚΠΑ στην απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ. Μα θα περιμένουμε πολύ μάλλον. Άλλωστε, η τωρινή κυβέρνηση, το νόμο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχειρεί να εφαρμόσει.

Επισημαίνουμε ότι συμμετοχή στην απεργία-αποχή σημαίνει κατάθεση της σχετικής δήλωσης στο συνδικαλιστικό μας όργανο.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Οι παλινωδίες στο ΕΚΠΑ δεν έχουν τέλος

Στις 30/09/2020 οι συμβάσεις των περισσότερων συμβασιούχων στα έργα Βιβλιοθηκών, Εποπτείας και Επιμελητείας Υποδομών και Υποστήριξης ΕΛΚΕ έληξαν, καθώς οι διαδικασίες υπογραφής των νέων συμβάσεων τους καθυστέρησαν εξαιτίας της πολυδιαφημισμένης από τη Διοίκηση του ΕΚΠΑ εξαιρετικής οργάνωσης και λειτουργίας του μηχανισμού του ΕΛΚΕ, αφήνοντας δεκάδες συναδέλφους μας χωρίς δουλειά.

Οι αρμόδιοι του ΕΛΚΕ φυσικά διαβεβαιώνουν άπαντες πως σύντομα θα επιστρέψουν, αλλά τα μεροκάματα και οι μέρες ασφάλισης χάνονται χωρίς κανείς να αναλαμβάνει ποτέ την ευθύνη.

Σαν να μην έφτανε αυτό, μερικοί συνάδελφοι συμβασιούχοι κλήθηκαν την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου από τους επικεφαλής του ΕΛΚΕ να εργαστούν εκτός σύμβασης, με τις ευλογίες της Διοίκησης και την απόλυτη σιωπή της πλειοψηφίας του Δ.Σ. του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ που μονίμως όχι απλώς κλείνει τα μάτια, αλλά συναινεί στις αυθαιρεσίες της Διοίκησης του Πανεπιστημίου.

Πολύ γρήγορα ξέχασαν οι αρμόδιοι του ΕΛΚΕ πως μόλις πριν δυο χρόνια επισκέφτηκε την Οδοντιατρική Σχολή η Επιθεώρηση Εργασίας να ελέγξει τις εν ενεργεία συμβάσεις εργαζομένων της Σχολής.

Φτάσαμε σήμερα λοιπόν στο σημείο ένα Δημόσιο Πανεπιστήμιο να προωθεί τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Όπως είναι γνωστό εκτός σύμβασης ουδεμία αποδοχή μπορεί να καταβληθεί σε εργαζόμενο .

Ρωτάμε λοιπόν και αναμένουμε την επίσημη απάντηση του ΕΛΚΕ και του ΕΚΠΑ: Ποιος έδωσε την εντολή και ποιος θα αναλάβει την ευθύνη τυχόν εργατικού ατυχήματος σε εκτός σύμβασης εργαζόμενους στο χώρο του Πανεπιστημίου;

Πως θα πληρωθούν το/τα “μαύρο/α” ημερομίσθιο/α; Πώς θα αναπληρωθούν οι αντίστοιχες χαμένες ασφαλιστικές εισφορές;

Τι μήνυμα λοιπόν εκπέμπει το “αρχαιότερο και μεγαλύτερο” Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της χώρας; Ότι η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν έχει όριο; Αλήθεια, η διεθνής “αξιολόγηση” που, όπως μας λένε και ξαναλένε από τη Διοίκηση, κάθε χρόνο κατατάσσει το ΕΚΠΑ σε όλο και “βελτιούμενη θέση” στον παγκόσμιο χάρτη των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, λαμβάνει υπόψη και το σεβασμό του ΕΚΠΑ στα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων του;

Ρωτάμε τις Πρυτανικές Αρχές πως φτάσαμε στο σημείο να μείνουν τόσοι εργαζόμενοι εκτός δουλειάς, σε μία περίοδο μάλιστα αυξημένων ατομικών και οικογενειακών αναγκών, αλλά και σοβαρής υποστελέχωσης του Ιδρύματος σε υπηρεσίες που ακόμα κι ένα άτομο να λείψει, δημιουργείται σοβαρό θέμα στη λειτουργία τους;