Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

Εναλλαγή στην εκπροσώπησή μας στο ΔΣ - Πρωτοβουλία Εργαζομένων Π.Α.


 
H Πρωτοβουλία Εργαζομένων Πανεπιστημίου Αθηνών είναι ένα σχήμα που βασίζεται στη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, και όχι στα πρόσωπα. Κάθε μέλος του σχήματος βοηθά όσο μπορεί, από όποια θέση βρίσκεται και ανεξάρτητα από ιδιότητες, καρέκλες και τίτλους. Οι θέσεις μας, οι αποφάσεις μας, οι παρεμβάσεις μας είναι απόρροια σύνθεσης του συνόλου κι όχι κάποιας κομματικής γραμμής ή άλλου είδους καθοδήγησης από «ειδικούς» ή «επικεφαλής».

Με βάση αυτές τις αρχές, στις 4 Οκτωβρίου 2018, η Μαρλέν Λογοθέτη παραιτήθηκε από τη θέση του συμβούλου στο ΔΣ του ΣΔΠ ΕΚΠΑ. Διατηρεί την έδρα της στο Κεντρικό Συμβούλιο της ΟΔΠΤΕ. Στο ΔΣ, εκτός από τον Σπύρο Ανδριώτη, είναι πλέον και ο Δημήτρης Αντωνίου, συμβασιούχος επί σειρά ετών στο ΕΚΠΑ.

Η ανάδειξη των ζητημάτων των συμβασιούχων ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι των προσπαθειών μας, όπως και η ενεργή συμμετοχή τους στις συλλογικές διαδικασίες του Συλλόγου. Η παρουσία και η ενεργή συμμετοχή στα συνδικαλιστικά όργανα αυτής της πολυπληθέστατης κατηγορίας εργαζομένων είναι αυτονόητη αναγκαιότητα, την οποία θα έπρεπε να παίρνουν υπόψη τους όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις/ομαδοποιήσεις. Η αλλαγή του καταστατικού έδωσε αυτή τη δυνατότητα και θα έπρεπε να αξιοποιηθεί στην κατεύθυνση της ένταξής τους και στο Προεδρείο του ΔΣ. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για την ισότιμη μεταχείριση, και συνδικαλιστικά, των συμβασιούχων.

Η εναλλαγή των προσώπων στο ΔΣ είναι μια αναγκαία διαδικασία. Σημασία έχουν οι θέσεις μας κι όχι ποιος κάθε φορά τις εκφράζει. Η εκπροσώπηση στα συνδικαλιστικά όργανα δεν πρέπει να ταυτίζεται με συγκεκριμένα πρόσωπα. Η «ισόβια» παρουσία σ’ αυτά, όχι μόνο δεν είναι το ζητούμενο, αλλά λειτουργεί και στην κατεύθυνση της δημιουργίας της αίσθησης ότι ο συνδικαλισμός είναι υπόθεση «προσωπικοτήτων».

Για εμάς σημαντικό είναι να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότεροι, όσο το δυνατόν περισσότερο, όπου χρειάζεται. Σημαντικό είναι να συνδιαμορφώνουμε τις θέσεις μας και να τις εκφράζουν ξεκάθαρα, όσοι κάθε φορά μπορούν, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των μελών του σχήματος.

Εδώ και δύο μήνες λοιπόν, από τον Οκτώβρη, συνεχίζουμε κανονικά, να κάνουμε ό,τι και πριν, όπως και πριν.

 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018

Ο ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ


Αν κάποιοι νομίζουν πως το Πανεπιστήμιο είναι τσιφλίκι τους και μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, να τους ενημερώσουμε πως είναι πολύ γελασμένοι. 

Τον τελευταίο καιρό έχουμε δεχθεί πολλές καταγγελίες περί αυταρχικής συμπεριφοράς μέσα στον χώρο του Πανεπιστημίου και έχουμε γίνει μάρτυρες αλλά και αποδέκτες έμμεσων ή άμεσων απειλών οι οποίες σχετίζονται είτε με την καθημερινότητα στη δουλειά είτε με τη συνδικαλιστική δράση φοιτητών και εργαζομένων. 

Πιο συγκεκριμένα, έχουν καταγραφεί περιστατικά όπου φοιτητές απειλούνται με πειθαρχικές διαδικασίες και τρομοκρατούνται ευθαρσώς ότι δεν θα πάρουν πτυχίο ποτέ. Περιστατικά όπου συνδικαλιστές δέχονται τελεσίγραφα τύπου «Μπους» - «ή μαζί μας ή εναντίον μας». Εργαζόμενοι δέχονται συστάσεις να κάτσουν «ήσυχοι» και να «προσέχουν». Διευθυντές που «επαναπροσδιορίζουν» το καθηκοντολόγιο των εργαζομένων με το «έτσι θέλω», αγνοώντας επιδεικτικά την εργατική νομοθεσία. Εργολαβικές εταιρείες καθαριότητας και σεκιούριτι που απειλούν, εκβιάζουν, δεν πληρώνουν και καταστρατηγούν κάθε νόμιμο εργασιακό δικαίωμα. 

Η Διοίκηση, που η οποία προφανώς είναι ενήμερη για αρκετά από αυτά τα γεγονότα (καταγγελίες έχουν γίνει και στη Σύγκλητο), παραμένει σιωπηλή, καλύπτοντας ουσιαστικά και συναινώντας στην πράξη στις παραπάνω συμπεριφορές. Δεν πρόκειται, όμως, για «μεμονωμένες περιπτώσεις» ή «συγκεκριμένες συμπεριφορές». Πρόκειται για μια συνολική στροφή του Ιδρύματος προς πιο αυταρχικές μεθόδους, με στόχο την επιβολή του δόγματος «Νόμος και τάξη», σύμφωνα με το οποίο το να συναλλάσσεται οικονομικά ένα ίδρυμα, όπως το ΕΚΠΑ, με εταιρείες που έχουν ως βασικό μέτοχο τον πρόσφατα δολοφονημένο Μακρή είναι κάτι το φυσιολογικό. Πρόκειται για μια ανασύνταξη του αντιδραστικού μπλοκ, συνολικά σε όλα τα Πανεπιστήμια, με τη συμμετοχή πολιτικών δυνάμεων από την άκρα δεξιά μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο επιχειρεί να επιβάλει τα δικά του κριτήρια για το ποια πολιτικά πιστεύω είναι ανεκτά για την εργασιακή, φοιτητική και εκπαιδευτική κοινότητα στο Πανεπιστήμιο, προχωρώντας σε απανωτά λοκ άουτ και απειλές και καταπατώντας στοιχειώδεις αρχές και δικαιώματα.
 
Είναι προφανές ότι στο ευαγές  Ίδρυμα που εργαζόμαστε ή φοιτούμε, η Διοίκηση και οι λοιποί παράγοντες έχουν θέμα με τη «νομιμότητα», αλλά και με τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Κάθε αυταρχική συμπεριφορά θα μας βρίσκει δυναμικά απέναντί της

Δεν θα ανεχτούμε καμία απειλή, καμία υπόδειξη άμεση ή έμμεση, καμία εκδικητική συμπεριφορά μέσα στους χώρους εργασίας και φοίτησης. 

Οι νέοι επίδοξοι δικτατορίσκοι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ούτε στο ΕΚΠΑ ούτε πουθενά.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

Ελληνική δικαιοσύνη: ευγενική στους ισχυρούς, αδυσώπητη στους αδύναμους.


Για μια ακόμα φορά γινόμαστε μάρτυρες μιας απόφασης που καταμαρτυρά το αληθινό πρόσωπο της ελληνικής αστικής δικαιοσύνης.
Η πρόσφατη καταδικαστική απόφαση για 10ετή φυλάκιση καθαρίστριας που παραχάραξε το απολυτήριο του δημοτικού για να καταλάβει θέση στο δημόσιο ως καθαρίστρια παιδικού σταθμού (λες και χρειάζεται απολυτήριο για να σφουγγαρίζεις καλά) μόνο να μας υπενθυμίσει το αληθινό πρόσωπο της δικαιοσύνης μπορεί.
  • Η δικαιοσύνη που κλείνει πονηρά το μάτι στους ισχυρούς που καταχράζονται χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου και αποφυλακίζονται άμεσα δίχως βαριές συνέπειες (βλ. Β. Παπαγεωργόπουλο, τέως Δήμαρχο Θεσσαλονίκης).
  • Η δικαιοσύνη που κωφεύει απέναντι σε καταγγελίες και στοιχεία για την δράση της MyServices του πρόσφατα δολοφονημένου μαφιόζου μετόχου της αλλά και των άλλων εργολαβικών που λυμαίνονται το Δημόσιο με μαφιόζικες πρακτικές εις βάρος των εργαζόμενων.
  • Η δικαιοσύνη που απλά χαϊδεύει τις δυνάμεις καταστολής κάθε φορά που στέλνουν στο νοσοκομείο ή στον τάφο έναν ακόμα συνάνθρωπο μας. 

Αυτή η δικαιοσύνη κλείνει στη φυλακή για 10 ολόκληρα χρόνια μια γυναίκα, καθαρίστρια, που συντηρεί οικογένεια και σύζυγο με αναπηρία. Αυτή η δικαιοσύνη της ζητά να επιστρέψει όλα τα χρήματα που εισέπραξε και που τα δούλεψε τόσα χρόνια. Αυτή η δικαιοσύνη της διαγράφει 20 χρόνια ένσημα, σα να μη δούλεψε ποτέ, σαν να μην υπήρξε ποτέ.   

Μια απόφασή που δεν μπορεί παρά να μας υπενθυμίσει ξανά όπως άλλες στο παρελθόν πως ο ρόλος της δικαιοσύνης ήταν και είναι πάντα αναλογικός και ταξικός. Η αστική δικαιοσύνη έχει αποδείξει πολλάκις ότι είναι τυφλή (και κωφή), αρκεί ο κατηγορούμενος να έχει καταχραστεί κάποια εκατομμύρια, να έχει ασκήσει εξουσία και να ανήκει σε ένα ιδιότυπο κλαμπ ανθρώπων με παντός είδους διασυνδέσεις.


 Όσο πιο φτωχός και αδύναμος, τόσο πιο βαριά η ποινή.

Η προσωρινή αποφυλάκιση της καθαρίστριας ενόψει της συζήτησης της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μετριάσει τις εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί. Η πίεση της κοινής γνώμης και η αλληλεγγύη που εκφράστηκε οδήγησε στη προσωρινή της αποφυλάκιση και δείχνει το δρόμο πως κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος. 

Δεν κλείνουμε τα μάτια στη κοινωνική αδικία, στεκόμαστε δίπλα σε κάθε αδικημένο, δηλώνουμε ταξικά αλληλέγγυοι στη καθαρίστρια και απαιτούμε:

  • την άρση κάθε δίωξης, υπηρεσιακής και πειθαρχικής, και την αθώωση της άνευ όρων και προϋποθέσεων
  •  την πλήρη αποκατάσταση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων της
  • την άμεση επάνοδο στην εργασία της
 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ