Ο Βασίλης Δημάκης είναι φοιτητής του Τμήματος Πολιτικής
Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ. Πέρασε όντας
κρατούμενος, μέσα από την διαδικασία πανελληνίων εξετάσεων το
ακαδημαϊκό έτος 2017-2018. Μετά από συνεχόμενες αρνήσεις παροχής
εκπαιδευτικών αδειών από τις αρμόδιες αρχές, τις οποίες
ακολούθησαν η εκ μέρους του λευκή απεργία καθώς και κινητοποιήσεις
συμπαράστασης από το Φ.Σ. Πολιτικού, άλλων φοιτητικών και μη
συλλόγων, οργανώσεων, φορέων, μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας
και χιλιάδων ανθρώπων έπειτα από συλλογή υπογραφών, κατάφερε να
λάβει τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούνταν με βάση το νόμο και
να παρακολουθήσει τα μαθήματα της σχολής στην οποία επέτυχε.
Στη σημερινή συνθήκη που χτυπά όλα τα στρώματα και τις κοινωνικές
ομάδες οι κρατούμενοι-ες είναι ένα από τα πιο εκτεθειμένα κομμάτια
της κοινωνίας. Η Κυβέρνηση δεν έχει μεριμνήσει για Μ.Α.Π. των
κρατουμένων (όπως για άλλες ευάλωτες ομάδες πληθυσμού: πρόσφυγες -
μετανάστ(ρι)ες, άστεγους -ες, τοξικοεξαρτημένους -ες, διαμένοντες
σε γηροκομεία, ψυχιατρικές κλινικές), όπου ο συνωστισμός είναι
τέτοιος που καθιστά τον κίνδυνος μετάδοσης του ιού τρομερά υψηλό.
Και είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως σε αυτές τις
κλειστές δομές, ο ιός έρχεται ΠΑΝΤΑ από έξω!
Οι κυβερνήσεις διαχρονικά, ακολουθούν εγκληματική πολιτική, δείχνοντας αδιαφορία απέναντι σε αυτή την κατάσταση με αποτέλεσμα οι κρατούμενοι -ες τις τελευταίες ημέρες να απεργούν από τις εργασίες της φυλακής και να ζητούν να παρθούν μέτρα προστασίας από την πανδημία. Η σκληρή πραγματικότητα άλλωστε, τους δικαιώνει με τα πρόσφατα κρούσματα σε κλειστές δομές προσφύγων - μεταναστ(ρι)ών, γηροκομείων.
Απέναντι στις ειρηνικές κινητοποιήσεις τους, το Υπουργείο
Προστασίας του Πολίτη απάντησε με εισβολή δυνάμεων των ΕΚΑΜ και
των ΜΑΤ στις φυλακές Κορυδαλλού. Ο Βασίλης Δημάκης, την μέρα της
εισβολής απήχθη από τις δυνάμεις των ΜΑΤ και μετήχθη βιαίως στο
Κατάστημα Κράτησης Γρεβενών και συγκεκριμένα στα κελιά πειθαρχικής
απομόνωσης, χωρίς να έχει κατηγορηθεί για κάποιο πειθαρχικό
παράπτωμα. Πράξη παράνομη, σύμφωνα με το
Σωφρονιστικό Κώδικα, που καθιστά αδύνατη την παρακολούθηση των
απαραίτητων μαθημάτων της Σχολής.
Η πραγματική αιτία της μεταγωγής φυσικά δεν είναι άλλη
από τη συμμετοχή του στους αγώνες των κρατουμένων ενάντια στην
απραξία της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας και την άρνηση της
να τους προστατέψει λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα.
Προφανώς, οι τρόφιμοι-ες των σωφρονιστικών ιδρυμάτων δεν βρίσκονται στις προτεραιότητες των κυβερνώντων.
Για τους λόγους αυτούς, ο Βασίλης Δημάκης ξεκίνησε στις 21/04 απεργία πείνας την οποία μετέτρεψε και σε απεργία δίψας, εάν δεν ικανοποιούνταν το αίτημα του για μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Τελικά, ο αγώνας του δικαιώθηκε αν και μετά από καινούργιο σόου λόγω άρνησης της Γ. Γ. Σοφίας Νικολάου να υπογράψει το αίτημα μεταγωγής του , τελικά κατάφερε να επιστρέψει στον Κορυδαλλό. Αλλά δυστυχώς η εκδικητικότητα του Κράτους συνεχίζεται. Ο Βασίλης Δημάκης έχει μεν επιστρέψει στον Κορυδαλλό, αλλά μεταφέρθηκε σε "ειδικό καθεστώς" έκτισης ποινής στα υπόγεια των γυναικείων φυλακών, όπου εκτίουν ποινές όσοι κατηγορούνται με τον 187Α για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.
Η τελευταία εξέλιξη είχε ως αποτέλεσμα ο Β. Δημάκης να ξεκινήσει εκ νέου Απεργία Πείνας και Δίψας από τις 10/5. Αποδεικνύεται έτσι ακόμα μια φορά πως το Κράτος έχει συνέχεια.
Όλοι θυμόμαστε το Νοέμβρη του 2014, όταν ο Νίκος Ρωμανός στερούνταν από την Πολιτεία το δικαίωμά του να σπουδάσει, όντας κι εκείνος κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού. Και τότε χρειάστηκε να προβεί ο φοιτητής Νίκος Ρωμανός σε απεργία πείνας και δίψας για να του δοθεί η δυνατότητα να σπουδάσει στα τότε Τ.Ε.Ι. Αθήνας.
Είναι εξευτελιστικό αλλά και απολύτως χαρακτηριστικό για το ήθος και την ευαισθησία των κρατούντων, η πολλές φορές, ανάγκη καταφυγής σε ύστατα μέσα αντίδρασης όπως η απεργία πείνας για να ικανοποιηθούν αυτονόητα αιτήματα όπως η αίσθηση υγειονομικής ασφάλειας, το δικαίωμα του να σπουδάζεις, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και αλλά δικαιώματα των κρατουμένων που καταπατούνται συνεχώς από την κρατική εξουσία.
Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων Πανεπιστημίου Αθηνών στέκεται πάντα αλληλέγγυα στον αγώνα των κρατούμενων, οι οποίοι αφήνονται ξεχασμένοι και εκτεθειμένοι στον ιό σε φυλακές - υγειονομικές βόμβες.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας και ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ την απόπειρα τιμωρίας και "προειδοποίησης" από την πλευρά του επίσημου Κράτους στον Βασίλη Δημάκη, με ευρύτερους αποδέκτες όλους -ες τους /τις αγωνιστές -τριες.
Απαιτούμε:
- Πλήρης υγειονομική φροντίδα στους κρατούμενους -ες εν μέσω πανδημίας.
- Ομοίως, υγειονομική μέριμνα για όλες τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού ΤΩΡΑ!
- Αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών ιδρυμάτων, κλείσιμο όλων των κέντρων κράτησης προσφύγων - μεταναστών (κλειστών και ανοικτών) και ένταξή τους στον αστικό ιστό.
- Απαραίτητη υλικοτεχνική υποστήριξη, ώστε οι κρατούμενοι -ες που σπουδάζουν, να μπορούν να παρακολουθούν τις εξ αποστάσεως διαλέξεις και να εξεταστούν.
